In Jabes hebben we de gewoonte om op verzoek van de ouders / verzorgers kinderen voor te stellen aan de gemeente en samen voor het kind en de ouders / verzorgers te bidden. We noemen dat opdragen.
1) Wat is “opdragen van kinderen”?
Uiting van dank.
Christen ouders die een kind hebben gekregen willen vaak God hiervoor danken en dat ook te midden van de gemeente kenbaar maken. Daarmee erkennen ouders ook dat het kind een geschenk is van God – het is gemaakt door God.
“U maakte mij in de buik van mijn moeder”.(Psalm 139:13).
Het opdragen is nooit een verplichting maar een mogelijkheid waar ouders gebruik van mogen maken. Opdragen heeft ook niets uit te staan met het behoud van het kind. Kinderen zijn immers geheiligd in het geloof van de ouders
Want de ongelovige man hoort bij God en is rein door zijn huwelijk met zijn gelovige vrouw. En de ongelovige vrouw hoort bij God en is rein door haar huwelijk met haar gelovige man. Want anders zouden hun kinderen 'onrein' zijn. Maar zo horen ook de kinderen bij God. (1 Korinthiërs 7:14 BB)
Voorstellen aan de gemeente
De ouders willen hun kind ook graag voorstellen aan de gemeente. Zij vinden het een voorrecht om hun kind op te laten groeien in een omgeving waar Gods Liefde en Gods Woord de leiding hebben.
In Jabes horen kinderen er helemaal bij, sterker nog, de gemeente wil zich juist en vooral richten op kinderen en gezinnen. Jabes is kind vriendelijk en spant zich in om veilig zijn.
Jezus zei: “Laat die kinderen met rust. Laat ze naar mij toekomen en houd ze niet tegen ! Want het Koninkrijk van God is voor mensen als zij.” En Hij zegende de kinderen. (Matteus 19:14 BB)
2) Welke kinderen worden opgedragen
Omdat we de woorden van de Here Jezus in Matteus 19:14 als uitgangspunt nemen, leggen we geen enkel kind ook maar een duimbreed in de weg. Alle kinderen mogen door ouders, of verzorgers, in het midden van de gemeente opgedragen worden.
Als één van de ouders van een kind ongelovig is, kan het toch opgedragen worden. Ook de niet-gelovige partner mag tijdens de opdrachtdienst naar voren komen, als hij of zij met de christelijke opvoeding instemt.
De leeftijd van een kind dat wordt opgedragen is niet aan grenzen gebonden. In de regel gaat het om de kleine kinderen . Er kunnen echter veel redenen zijn om iets oudere kinderen ook op te dragen. Maar als een kind er zelf geen prijs op stelt, zal niet tot opdragen gedwongen worden.
3) Hoe gaat “opdragen” in zijn werk?
Het opdragen van kinderen wordt in de regel gedaan in een “gewone” zondagmorgendienst. De kinderen van kinderkavel zijn dan ook aanwezig in de grote zaal.
De voorganger zal de ouders met hun kind(eren) vragen naar voren te komen en zij worden voorgesteld aan de gemeente.
Daarna,
Vraagt de voorganger aan de ouders om te beloven dat zij hun kind(eren) zullen opvoeden in de Liefde van God en dat zij een voorbeeld willen zijn in het volgen van Jezus.
Vraagt de voorganger aan de gemeente te beloven het kind te accepteren als één van hen, de ouders advies en steun te geven bij het opvoeden als de ouders daarom vragen. En het kind een veilige plaats te bieden in de gemeente zodat het kan opgroeien in liefde en wijsheid totdat het zelf keuzes kan maken.
De voorganger of een oudste zal bidden voor het kind en het gezin, daarna zal over het kind, de ouders en de gemeente de zegen van God worden uitgesproken.
Na de zegen wordt er een bijpassend lied gezonden en is deze ceremonie ten einde De ouders nemen weer plaats in de zaal en de kinderen van de Kinderkavel gaan naar hun eigen gebouw.
Opdrachtdiensten zijn rijke diensten. De ouders weten zich meestal gesterkt, geaccepteerd en gedragen – God is erbij, en Hij was al eerder met het kind bezig dan zij en wij. Juist in een opdraagdienst wordt Gods liefde teruggebracht tot de eenvoud en de reinheid van een kind.
We hopen ook uw kind daar te ontmoeten.
Op dat moment kwamen ook de andere leerlingen bij Jezus. Ze vroegen: ‘Wie is eigenlijk de belangrijkste in Gods nieuwe wereld?’ Jezus riep een kind bij zich en zette het midden in de groep. Hij zei: ‘Luister goed naar mijn woorden: Jullie moeten veranderen en net zo worden als kinderen. Anders kun je de nieuwe wereld niet binnengaan. Je moet jezelf net zo onbelangrijk maken als dit kind. Dan zul je de belangrijkste zijn in Gods nieuwe wereld. De mensen die in mij geloven, zijn net zoals kinderen. Iedereen die hen met open armen ontvangt, die ontvangt mij.
(Mattheüs 18:1-5).